- Όλα τα νεογέννητα πρέπει να έχουν υποβληθεί σε ανιχνευτικό έλεγχο ακοής πριν συμπληρώσουν τον πρώτο μήνα ζωής με συνδυαστικές εξετάσεις (ΟΑΕς και AABR).
- Αν είναι φυσιολογικές οι δύο παραπάνω εξετάσεις, συνιστάται επαναξιολόγηση του παιδιού στην προσχολική ηλικία (4-5 ετών).
- Όλα τα νεογέννητα που δεν θα περάσουν με επιτυχία τον ανιχνευτικό έλεγχο θα πρέπει να τον επαναλάβουν ένα μήνα μετά. Σε περίπτωση παθολογικού αποτελέσματος στην επαναληπτική εξέταση, επιβάλλεται να προγραμματιστεί ο ενδεδειγμένος ακοολογικός έλεγχος σε οργανωμένο παιδο-ακοολογικό κέντρο ώστε να επιβεβαιωθεί η παρουσία προβλήματος ακοής μέχρι την ηλικία των 3 μηνών.
- Τα νεογνά με επιβεβαιωμένη απώλεια ακοής θα πρέπει να δεχτούν πρώιμη παρέμβαση όσον το δυνατόν νωρίτερα από τη στιγμή της διάγνωσης και όχι αργότερα από την ηλικία των 6 μηνών.
- Η παρέμβαση αυτή θα πρέπει να αφορά τόσο το παιδί όσο και την οικογένεια υπό τη μορφή συμβουλευτικής καθοδήγησης ως προς τη διαχείριση του προβλήματος και τις θεραπευτικές επιλογές.
- Τα παιδιά είναι σημαντικό να έχουν άμεση πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας τεχνολογία, όπως τα ακουστικά βοηθήματα, τα κοχλιακά εμφυτεύματα και άλλες συσκευές υποβοήθησης της ακοής όταν απαιτηθεί.
- Τόσα τα νεογνά αλλά και τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς από τους κατάλληλους επαγγελματίες, ειδικούς στην παιδική απώλεια ακοής.
- Τα νεογνά που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου (πχ νοσηλεία σε μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών, λιποβαρή, πρόωρα, που εμφάνισαν ίκτερο ή περιγεννητική υποξία), θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά από παιδο-ωτορινολαρυγγολόγο από τη γέννηση τους έως και την προσχολική ηλικία.
- Οποιοδήποτε παιδί παρουσιάσει προβλήματα στην επικοινωνία, δυσκολία στην προφορά/άρθρωση, καθώς και μειωμένη σχολική απόδοση, θα πρέπει να υποβληθεί σε ακοολογικό έλεγχο προς αποκλεισμό προβλήματος ακοής.
Το κομβικό σημείο σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι η όσο το δυνατόν πιο πρώιμη διάγνωση ενός προβλήματος ακοής. Επομένως, όλα τα μαιευτήρια, δημόσια και ιδιωτικά, θα πρέπει να πραγματοποιούν ακοολογικό έλεγχο σε κάθε νεογέννητο. Οι παιδίατροι με τη σειρά τους είναι απαραίτητο από την πρώτη στιγμή να παραπέμψουν τους γονείς σε ακοολογικό κέντρο ώστε να εξεταστεί το παιδί τους. Πλέον, τα παιδιά με απώλεια ακοής εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται σε πολύ νεότερες ηλικίες από ό,τι γινόταν στο παρελθόν. Η έγκαιρη αυτή αντιμετώπιση πριν το βρέφος φτάσει σε ηλικία έξι μηνών έχει σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στην ομιλία και τη γλώσσα, από ό,τι αν η θεραπεία λάβει χώρα αργότερα.