Σήμερα ο όρος βακτηριακή ρινοκολπίτιδα έχει αντικαταστήσει τον όρο ιγμορίτιδα. Ο λόγος είναι ότι στους περισσότερους ασθενείς η ρινίτιδα και η ιγμορίτιδα (παραρρινοκολπίτιδα) συχνά συνυπάρχουν και εξελίσσονται ταυτόχρονα.
Ρινοκολπίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή ή λοίμωξη του βλεννογόνου των ρινικών κοιλοτήτων και των παραρρινίων κόλπων. Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι στείροι μικροβίων παρά το γεγονός ότι επικοινωνούν με τη ρινική κοιλότητα, η οποία βρίθει από μικρόβια. H συχνότητα βακτηριακής λοίμωξης, δηλαδή η οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα, υπολογίζεται 2-10%, ενώ η ρινοκολπίτιδα ιογενούς αιτιολογίας αντιπροσωπεύει το 90-98%.
Εάν τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος επιμένουν για τουλάχιστον 10 ημέρες χωρίς να βελτιώνονται, ή επιδεινώνονται εκ νέου μετά από παροδική ύφεση (διπλή νόσηση), τότε ο ασθενής πιθανόν να πάσχει από οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα.
Σπανιότερα, η έναρξη της νόσου είναι οξεία με πυρετό ≥39° C, με πυώδεις ρινικές εκκρίσεις ή άλγος στο πρόσωπο που διαρκεί τουλάχιστον 3-4 ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων.
Οξεία Βακτηριακή Ρινοκολπίτιδα – Οξεία Ιγμορίτιδα: Πότε πρέπει να ζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια;
Ο ασθενής πρέπει να ζητήσει άμεσα ιατρική βοήθεια αν παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Επίμονο υψηλό πυρετό (≥ 39οC)
- Αιφνίδιο, έντονο πόνο στο πρόσωπο ή το κεφάλι
- Διπλωπία (διπλή όραση) ή δυσκολία στην όραση
- Σύγχυση ή δυσκολία σκέψης
- Οίδημα ή ερυθρότητα γύρω από το ένα ή και τα δύο μάτια
- Αυχεναλγία
Οξεία Βακτηριακή Ρινοκολπίτιδα – Οξεία Ιγμορίτιδα: Πρέπει να πάρω οπωσδήποτε αντιβίωση;
Δεν είναι απαραίτητη η αντιβίωση σε όλες τις περιπτώσεις οξείας βακτηριακής ρινοκολπίτιδας και οξείας ιγμορίτιδας. Οι περισσότεροι ενήλικες με φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζουν την οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα χωρίς αντιβιοτικά, υπό στενή όμως ιατρική παρακολούθηση.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι απαραίτητο ο ασθενής να συμβουλευθεί ειδικό γιατρό Ωρλ ούτως ώστε να ακολουθήσει την καλύτερη θεραπεία για εκείνον.
Οξεία Βακτηριακή Ρινοκολπίτιδα – Οξεία Ιγμορίτιδα: Μπορώ να περιμένω ώστε να υποχωρήσει η λοίμωξη από μόνη της;
Η παρακολούθηση και η αναμονή μέχρι την υποχώρηση των συμπτωμάτων, σε άτομα με ήπια κλινική εικόνα είναι δυνατή επιλογή. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, συνιστώνται υποστηρικτικές θεραπείες για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Αν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, συνήθως συνταγογραφείται αντιβιοτική θεραπεία. Συνιστάται επίσης επικουρική θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αντιβιοτικά. Οι βλέννες που εκκρίνονται από τους κατώτερους αεραγωγούς (πτύελα) μπορεί να είναι διαυγείς, κίτρινες ή κιτρινο-πράσινες. Το χρώμα των βλεννωδών εκκρίσεων δεν υποδεικνύει αν η λοίμωξη οφείλεται σε βακτήριο ή ιό.
Οξεία Βακτηριακή Ρινοκολπίτιδα – Οξεία Ιγμορίτιδα: Τι γίνεται αν δεν υπάρξει βελτίωση με την αντιβιοτική θεραπεία;
Αν δεν υπάρξει βελτίωση ή αν επέλθει επιδείνωση της βακτηριακής ρινοκολπίτιδας μετά από μία αγωγή με αντιβιοτικά, θα πρέπει να γίνει επανεξέταση του ασθενούς.
Ο Ωρλ μπορεί να τροποποιήσει τα αντιβιοτικά ή να προχωρήσει σε περαιτέρω αξιολόγηση με απεικονιστικές μεθόδους και ενδοσκόπηση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπτώματα της ρινοκολπίτιδας βελτιώνονται αλλά στη συνέχεια επανεμφανίζονται. Αυτό συμβαίνει συνήθως είτε επειδή η φλεγμονή δεν εξαλείφθηκε πλήρως από το αντιβιοτικό, είτε γιατί υπάρχει κάποιος άλλος αιτιολογικός παράγοντας. Μπορεί να απαιτηθεί εναλλακτικό αντιβιοτικό, εκτεταμένη θεραπεία με αντιβιοτικά ή και περαιτέρω εξετάσεις.
